gast #2 Arno vertelt

​Het was een warme, zonnige dag, afgelopen vrijdag. Na een week hard werken moest ik er even een paar dagen tussen uit. Ik boekte via Airbnb een hotelkamer in Den Bosch. Vooral het maritieme uitzicht uit de beschrijving trok mij als geboren Rotterdammer, wonend op het eiland van Dordrecht erg aan.
Eénmaal aangekomen in Den Bosch werd ik vriendelijk ontvangen, hmmm, Dordrecht, zei de receptionist met een glimlach. Ik kreeg de sleutel van mijn kamer, alwaar ik mijn koffer netjes parkeerde.
Na een gezellige en Corona verantwoorde avond op een Bosch terras kwam ik later die avond terug in mijn kamer.
Ik viel heerlijk in slaap, maar midden in de nacht werd ik opgeschikt, ik had een nare nachtmerrie:
Weken heb ik in Dordrecht moeten omrijden omdat de wantijbrug afgesloten was, op drukke dagen kostte mij dat een uur extra.... Maar waar kwam deze droom opeens vandaan?
Wacht eens even.... Nu ben ik toch echt wakker, maar hoor ik nog steeds een stem over drukte in de stad, over de burg die niet open kan, over broodjes bal.....
Waren de biertjes verkeerd gevallen? Gelukkig viel ik niet snel daarna toch weer in slaap.
's ochtends aan de gezamenlijke ontbijttafel werd het me duidelijk, Teus! Buurman! riep ik enthousiast, wat doe jij nou hier? Proefslapen, zeg je?
We kijken door het raam en kwamen tot de conclusie dat ondanks het fraaie uitzicht hier, er toch niets gaat boven het uitzicht op Villa Augustus, de bioscoop en de molen vanaf de Prins Hendrik burg.
En daar zit je dan 's ochtends vroeg aan de Teusbitter.