bericht #13 van sluismeester krijn

Om gek van te worden, de hele dag met z’n tweeën in dit piepkleine hok. De spanning is te snijden, soms zeggen we een dag lang geen woord tegen elkaar. Afgelopen vrijdag sloegen alle stoppen door. In de verte kwam een klein kruisertje aangevaren (Teus was volgens mij in slaap gesukkeld) dus ik liep naar het bedieningspaneel om het licht op groen te zetten. Opeens voelde ik de arm van Teus die me bruusk opzij duwde. 
‘Ik ben hier de brugwachter!’ brulde hij. ‘Blijf met je tengels van die knoppen af!’
‘Oh!’ zei ik, ‘ik was zeker wél goed genoeg om het vuile werk op te knappen toen jij in de cel zat?’
Enfin, zo ging het nog een tijdje door. Pijnlijk, we zouden natuurlijk beter moeten weten. Zowel Teus als ik kennen het Brug- en Sluiswachtershandboek (editie 1953) van buiten. Daarin staat klip en klaar dat “de dienstdoende functionaris zich nimmer mag laten afleiden van zijn schone taak.” 
Twee brugwachters op één brug, twee kapiteins op een schip, als dat maar goed gaat!