bericht #17 van sluismeester krijn

Plasje 
Henk krabde met zijn poot tegen de deur om aan te geven dat hij naar buiten wilde. ‘Ik denk dat ie een plasje moet doen,’ zei ik. Teus had op dat moment even geen aandacht voor Henk. Hij ketterde via de marifoon tegen de Duitse eigenaar van een groot jacht die wilde weten wat de doorvaarthoogte was. ‘Dass können sie doch selbst im Almanach nachschlagen!‘ Teus keek me even met rollende ogen aan.
Ik wees naar Henk, ‘hoge nood!‘ 
‘Jaja, ga jij maar even met hem lopen.’
Even twijfelde ik of ik het wel goed had verstaan. Had hij me nou écht gevraagd om met Henk te gaan lopen? Zijn Henk? 
Voordat Teus op andere gedachten zou komen deed ik snel de riem om en stapte met Henk de deur uit. Die keek me eerst wat onwennig aan, zo van: Jij? Wat krijgen we nou? Maar nadat hij zijn eerste plasje had gedaan liepen we daar alsof we dat altijd al hadden gedaan. Na dat eerste plasje volgden nog ontelbare plasjes. Langs de Zuidwillemsvaart staan heel veel bomen en tegen elke boom moest Henk een geurspoortje achterlaten. Trots keek ik naar hem. Wat kon die hond geweldig piesen! Goed gemikt en met een elegante achterpoot omhoog. Om jaloers op te worden. 
Beeld: Bodhi (11 jaar)