bericht #28 van brugwachter teus

Personal Lifestyle-Coach

Sinds vandaag heb ik een personal lifestyle-coach. Wat dat is? Geen idee. Hoe ik aan haar kom? Vraag me liever hoe ik van dat mens af kom! Wat moet iemand als ik nou met een personal lifestyle-coach? Ze dook op uit het niets, de deur zwiepte open en daar stond ze: ‘hoi, ik ben Dimphy! Ongevraagd liep ze naar binnen en wierp een snelle blik door de ruimte. Daarna keek ze me lang en indringend aan. ‘Weet je wat het volgens mij met jou is? Volgens mij zit jij totaal niet lekker in je vel.’ Dimphy behoort duidelijk niet tot het type dat zich bezighoudt met ‘verkennende gesprekken’.  
‘Ach,’ zei ik ‘dat valt best mee.’ Op het display van de hometrainer zag ik dat ik vandaag nog geen vier kilometer had gefietst. Ik had daarentegen wel al een zak mini-snickers naar binnen gepropt.  
‘Hou jij jezelf maar lekker voor de gek, menneke. Mij bedonder je niet! Vanaf nu gaan wij, jij en ik, ervoor zorgen dat jouw leven weer op de rit komt. Tenminste…’ ze kwam nu met haar priemende blik eng dichtbij, ‘als jij tenminste WIL.’ 
‘Wat moet ik dan willen?’ 
‘Veranderen,’ zei ze resoluut. ‘Denk er maar even over na.’ Ze gaf me een kaartje met daarop: Dimphy Smulders – Personal Lifestyle-Coach.
’Wat kost die grap?’ 
‘Wat is een gezond en gelukkig leven je waard?’ 
Ik verlangde opeens naar een sterke bak koffie met een gevulde koek. En daarna nóg een.
‘Okay vooruit,’ flapte ik eruit, ‘ik doe het! Maar dan alsjeblieft géén zweverig gedoe.’
‘We doen wat nodig is,’ zei ze, ‘en wat voor mij nodig is, is dat ik jouw eetpatroon in beeld krijg. Vanaf nu schrijf jij op wat je per dag allemaal in je mond stopt. En denk erom… mij bedonder je niet!’  
Al voordat Dimphy met een ‘houdoe!’ de deur uitliep, had ik al spijt van mijn toezegging. Gelukkig vond ik op de vloer nog een laatste mini-snickertje.

fotografie: Peer Reede