bericht #30 van brugwachter teus

‘Jemig man, wakker worden!’ Heel in de verte klonk de stem van Dimphy. Hoorde ik paniek? Verwoed werd er aan mijn schouders geschud waardoor ik langzaam van de hometrainer begon te glijden. ‘Héla! Zitten blijven!’ 
Toen ik mijn ogen opende keek ik recht in het verschrikte gezicht van Dimphy. ‘Was je soms in slaap gedommeld?’
Ik probeerde mezelf overeind te hijsen maar mijn spieren weigerden dienst. Uit mijn keel kwam alleen een schor geluid. 
‘Ach menneke, wat zie jij er belabberd uit!’
Hoezo belabberd? Ik voelde me prima. Misschien wat licht in het hoofd en natuurlijk dat constant knagende gevoel in mijn maag maar dat was er al sinds ik met de detox was begonnen. ‘Heel normaal’, had Dimphy een paar dagen geleden nog gezegd, ‘Op dit dieet van groene thee en wortels gaat je lichaam in de overlevingsstand. De kwade sappen moeten eruit en ja, dat kán gepaard gaan met enige slapte en misselijkheid.’ 

‘Wat voor een dag is het vandaag?’ Eindelijk had ik mijn stem weer een beetje terug. 
‘Zondag. Hoezo?’
‘Dan ben ik denk ik 3 dagen buiten westen geweest.’
Dimphy vloekte. ‘Jij moet onmiddellijk wat eten. Met een ‘Ben zo terug!’ vloog ze de deur uit, sprong op haar fiets en verdween in de Hinthamerstraat. Even later was ze terug met een grote zak krakend verse broodjes. Na bijna een week niet te hebben gegeten, zette ik mijn tanden in een verrukkelijk broodje oude kaas. Bijna moederlijk keek Dimphy toe hoe ik het ene na het andere broodje naar binnen werkte. Bij nader inzien valt ze eigenlijk wel mee.

Voorlopig kan ik even geen wortels en groene thee meer zien. Maar de detox was een succes! Resultaat: 3,2 kilo afgevallen.