bericht #49 van brugwachter teus

---

Ruim een week zit ik nu in Vught, de dagen rijgen zich aaneen zonder dat er iets noemenswaardigs gebeurt. Ik slaap veel. Dat heeft misschien iets te maken met de roze pilletjes die ik van de arts kreeg om ‘even wat rustiger te worden’. In mijn hoofd wordt het inderdaad wat helderder. Alsof na een zware explosie het stof langzaam neerdwarrelt en ik de contouren van wat er allemaal gebeurd is weer kan waarnemen. Voor het eerst sinds ik hier ben eet ik wat, onderwijl luister ik naar de geluiden in de gevangenis; deuren die dichtslaan, geroep in de verte en flarden muziek. Over mijn cel kan ik kort zijn: prettig neutraal. Klein? Welnee. Als je zoals ik een leven lang in een brugwachtershuisje hebt gewoond is een ruimte niet gauw te klein.



Ik mis Henk. Krijn was zo aardig om me een fotootje te sturen van Henk met een ander hondje. Waar zou hij zijn?