bericht #78 van brugwachter teus

Contactadvertentie
‘Man,’ zei ik tegen Krijn, ‘kom nou eens onder die steen vandaan! Een contactadvertentie in de krant! Welke fossiel doet dat tegenwoordig nog? Dacht je nou écht dat een normale vrouw op zoiets reageert?’ 
Krijn wachtte ondertussen al ruim een week op reacties op zijn contactadvertentie in het Brabants Dagblad. Diep van binnen hoopte hij natuurlijk op een postzak vol smachtende brieven maar tot nog toe was de brievenbus leeg gebleven. Elke keer als de postbode langskwam zag ik hem nerveus opveren, pijnlijk om te zien.
‘Zoek toch gewoon een leuke dame op internet,’ zei ik, ‘net als iedereen.’ 
Ik had het nog niet gezegd of er stopte een fietskoerier die een grote envelop afleverde. ‘Als u hier even een krabbeltje wil zetten?’ Krijn pakte de envelop voorzichtig aan, stond er een tijdje besluiteloos mee in zijn handen, legde hem neer, pakte hem weer op en keek toen even verstoord mijn kant op. ‘Moest jij Henk niet eens uitlaten?’
Natuurlijk, ik ben de beroerdste niet. Iedereen heeft recht op z’n privacy, zelfs Krijn. Ik ben dus maar even met Henk gaan lopen al was het wel een korter rondje als anders. Ook liep ik aanzienlijk sneller, buiten adem kwam ik dus even later weer bij het brugwachtershuisje aan. ‘En?’ hijgde ik, ‘wat is de oogst?’ Op tafel zag ik een klein stapeltje brieven en kaarten liggen. 
Diep van binnen stroomde er een merkwaardige sensatie door mijn lijf. De liefde… Met bewondering keek ik naar Krijn. Hij dééd het toch maar.

​