bericht#53 van brugwachter teus

Tijdens het dagelijks halfuurtje luchten op de binnenplaats ontdekte ik tot mijn grote verbijstering dat ik hier samen zit met een collega. En wat voor een. Niemand minder dan Simon de P.! Simon is in het brugwachtersvak wat je noemt een hele grote. Iemand die je niet snel zou tegenkomen op een Prins Hendrik- of Hinthamerbrug. Welnee. Hij is meer van het formaat: Erasmusbrug, Merwedebrug en er gaan zelfs geruchten dat hij ooit nog een blauwe maandag op de Zeelandbrug heeft gezeten. Niet iemand dus waar je zomaar even op af stapt.
Maar meteen dacht ik: Kom op Teus, niet zo bescheten! Simon de P. mag dan tot de eredivisie-brugwachters behoren, hier in Vught is hij – net als jij – een doodgewone gevangene. Niets meer en niets minder. Bovendien had ik na al die weken cel-stress wel even zin in een gezellig bruggenpraatje.
‘Zo Simon’, begon ik dus, ‘even een bruggetje maken, wat doet een bruggenman als jij hier in Vught? Je gaat me toch niet vertellen dat je de brug open hebt laten staan?’
Simon de P. keek me schichtig over zijn schouder aan. ‘Huh, wat mot je van me?’
‘Laat ik me even voorstellen,’ zei ik, ‘ik ben een collega van je, mijn naam is Teus, brugwachter op de Hinthamerbrug.’
Simon de P. bekeek me met argwanende ogen. ‘Waarom zit jij hier?’
‘Stom verhaal, ’bekende ik, ‘ik heb me over laten halen om wietplantjes in het brugwachtershuisje op te kweken. Ze hadden me wijsgemaakt dat het om legale wiet ging.’
Simon de P. keek me met grote ogen aan, ‘dat is verdikkeme sterk!’
‘Wat!’
‘Geloof het of niet maar precies hetzelfde is mij overkomen!