gast #12 schrijfwedstrijd

GAST 12.
Petra Roos kijkt vanuit haar hotelkamer in het Hinthamerhotel terug op het verleden...
Mijn overgrootopa, Hendricus van Dijk woonde Achter de Pluim, in Den Bosch, een opgeloste straat…
Deze avond daal ik af naar hem terwijl ik in de eenvoudige maar zeer aangename hotelkamer lig bij Sluismeester Krijn
-------------------------------------------------------
“Beter dat u uw groentetuin aan de stadsrand opdoekt”, zei de ambtenaar tegen Hendricus. Al die kleine landjes en slootjes gaan weg en we maken een mooi groot kanaal. Vooruitgang hé. Die kan niet worden tegen gehouden door eenvoudige lieden! Hendricus voelde wrevel, protesteerde licht, maar de hoge heren hadden het al besloten én hij had opnieuw werk! Hij moest de volgende ochtend paraat staan met zijn kruiwagen. Zijn kruiwagen was een pluspunt had de ambtenaar gezegd.
Het nieuwe kanaal zou Noord en Zuid Nederland verbinden. Al maanden werd er in de stad over niets anders meer gesproken. De raad had arbeiders van heinde en verre aangetrokken en ook Hendricus had het werk niet kunnen weigeren, er moest tenslotte brood op de plank komen.
Het was armoe troef in deze dertiger jaren, de ene crisis volgde de andere, ook Hendricus was werkeloos geworden. Wát was er nog zeker? Het kanaal gaf werk en stroming.
Zó stroomde de volgende ochtend, voor dag en dauw, duizenden werklieden voorbij. Ze schepten en kruiden, volle kruiwagens over loopplanken door modder en moeras; gebroken was hij na een week evenals zo velen. Samen met een grote niet aflatende stroom van totaal 7000 arbeiders werd de klus geklaard.
Niet veel later volgde de brug en het brugwachtershuisje. Alles voor de vooruitgang! toch?!