ich weiss nicht wass sol es bedeuten…’ Els Dorenbosch weet na één overnachting in het Hinthamerhotel wat dat lied vertelt!
GAST 13 Els Dorenbosch Logeren bij Krijn: da’s pas fijn! Met mijn bootje meer ik aan bij het brugwachtershuisje. Sluismeester Krijn overhandigt mij sleutel vijf. Ik mag één nacht logeren op deze bijzondere stek. De hotelkamer is een soort aquarium, vissen op het behang, kikkers op de gordijnen en eenden op het dekbed. Op het tafeltje staat koffie en een chocoladebol. Dat is een goede Bossche traditie. Het gaat erin als Bossche koek. Ben ik de enige gast? Het is zo stil, maar volgens Krijn had ik de laatste sleutel. Bijna zwemmend ga ik het bed proberen. Het waterbed deint op en neer. Nou, hier slaap ik heerlijk, denk ik. Halverwege de nacht word ik wakker, ik draai me om en wil verder slapen en daar is het weer: een indringend geluid. Ik hoor iemand zingen. Ik word er naar toe getrokken. Ik stap mijn bed uit, doe de deur open en sta in de gang. Er zijn meer gasten, allemaal gebiologeerd door die stem. Ik sluit me aan in trans, mijn handen naar voren, ogen dicht. Daar begint de zang weer: ich weiss nicht wass sol es bedeuten, das ich so traurig bin… we schuifelen door de gang, half slapend: ein märchen aus uralten seiten, das kommt mir nicht aus dem sinn… De eerste gast gaat de hotelkamer binnen, de rest volgt. Op het bed zit een etalagepop, de Lorelei. Het lied komt uit een koffergrammofoon. De betovering is verbroken. Een geintje van Krijn.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Ik ben Brugwachter Teus. Samen met mijn hond Henk woon en werk ik per 1 april in het brugwachtershuisje aan de Hinthamerbrug - Archieven
Augustus 2020
Categorieën |