Koosje de Leeuw ontmoet in het Hinthamerhotel een oude bekende...
GAST 14 Een gedeelde kamer Krijn steekt vanachter het raam zijn hand op als hij me de straat over ziet steken. Als ik binnenkom in zijn Hinthamerhotel zie ik dezelfde gedateerdheid als eerder. De tijd loopt hier terug. Onrustig knoop ik mijn witte jas open, ‘Krijn, je bent weer mijn redder in nood,’ roep ik. ‘Nee toch! Heb je jezelf weer buitengesloten?’ Hij kijkt me vorsend aan. Krijn denkt na en strijkt door zijn haren. ‘Alle kamers zijn vergeven. Alleen het tweede bed in kamer 5 is nog vrij. Dat kan ik eigenlijk niet verhuren, maar voor jou maak ik een uitzondering.’ Van blijdschap val ik Krijn om de nek. Hij verstijft, ik neem afstand. Hij gaat me voor als we naar beneden lopen. Stijfjes neemt hij trede voor trede. Ik zie groezeligheid op de kraag van zijn zwarte giletje. Hij mist een vrouwenhand. Voor de deur van kamer 5 fluistert hij: ‘In het andere bed slaapt Teus, de vorige sluiswachter, hij blijft een nachtje over. Hij kwam vanuit Dordrecht met de belbus voor ouderen. Hij zocht zijn moeder.’ De ogen van Krijn vullen zich met tranen. Hij slikt. Ik loop zacht naar binnen en zie een alpinopet en kleren op de stoel liggen. Zo rustig mogelijk kleed ik me uit en kruip in bed. Al snel sukkel ik weg. De volgende ochtend is het andere bed leeg. Op de stoel ligt een briefje met een wat kriebelig handschrift: Moeder ik maak u niet wakker. Ik ben naar school. Teus
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Ik ben Brugwachter Teus. Samen met mijn hond Henk woon en werk ik per 1 april in het brugwachtershuisje aan de Hinthamerbrug - Archieven
September 2021
Categorieën |