gast #16 schrijfwedstrijd

​Tijdens haar overnachting in het Hinthamerhotel worden alle zintuigen van Mechtilde Meijer geprikkeld...
GAST 16
OH, WAT EEN NACHT
Als ik na mijn late aankomst wil douchen komt er volle melkchocolade uit de regendouche. Lekker, maar opfrissen doet het niet. Dan maar aan de wastafel. Het is toch maar voor een nachtje. Zodra ik de kraan opendraai begint de vloer te kietelen aan mijn voeten, ik moet ervan lachen maar ooit is het genoeg. ‘Genade!’ schater ik daarom. In de deuropening slaat Krijn zich op de knieën. ‘Genade? Broek vol sjeklade! Bah bah, wè zieder uit. Springt hier mar eetjes in ’t woater, jong. Dan kende doar ’t trèpke wir op.’
Even later zitten we met een mok dampende koffie voor ons in zijn kantoor, vanwaar hij een prachtig uitzicht heeft op de heldere sterrenhemel. Nergens stokt ons gesprek. Krijn heeft een interessant leven geleid en kan boeiend vertellen. Maar hij kan ook goed luisteren. Tegen het ochtendgloren haalt hij mijn koffertje naar boven en verscheurt hij de rekening.
‘Nee, Krijn. Dat hoeft niet.’
‘Jawel, oew bed is nog strak èn ik heb veul plezier gehad met oe.’
Bij het afscheid omhelzen we elkaar hartelijk en beloven we contact te houden.
‘Krijn, nog één vraagje.’
‘Zeg ’t is, jong.’
‘ Toen ik boekte … waarom vroeg je toen wat voor type ik ben?’
‘Wij levere hier moatwèrk, doarveur dè ‘k ’t vroeg.’ Terwijl hij bij zijn duim begint herhaalt hij: ‘Sjeklade, ijs, koffie, geintjes en stèrrekijke. En zèlf hou ik ok wel van un geintje,’ besluit hij.
Krijn en ik, we hadden een fantastische nacht.