gast #9 SCHRIJFWEDSTRIJD

Ooit wel eens onder een brug geslapen? Stephanie Tordoir boekte een overnachting in het Hinthamerhotel en kwam tot inzicht.
GAST 9 Onderbruggen
Ze ontwaakt zoals velen dat veel uitzichtlozer doen. Zeker wanneer ze net zoals zij onder bruggen slapen. Als puber wandelde ze na feestjes wel eens tunnels door waar ze met twee of drie verzamelden. ‘Zwervers’, zeggen velen te gemakkelijk met walging in hun stem. Kinderen lachen altijd met kartonnen dozen. Hoe vreemden daarin wonen. En: ‘haha, dat je niet beter bent, in je kleine flat waarvan de muren vast niet verder uit elkaar staan dan de flappen van bananendozen.’ Ze liggen op een rij met al hun bezittingen in aftandse plastieken zakken die je zelfs vandaag niet meer gratis in supermarkten kan krijgen. ‘10 cent alsjeblieft.’ 10 cent, dat je best voor betere dingen, zoals de laatste beetjes voor een gezonde maaltijd of een flesje jus gebruikt. Oh, hoe haar klasgenoten destijds lachten hoe ze ook onder bruggen terecht zou komen. Hoe ze daar een leven lang tegen vocht. Allesbehalve dat. En dan openen ze er plots hotels. Luxe en een toilet met spoelknop. WC-papier en borstel ernaast. Waar de bewoners onder echte bruggen enkel van dromen. Ze wilde zien hoe dat is. Wakker worden met een brug als dak boven je hoofd. De zon die zich veel trager een weg baant naar binnen, want ze moet een omleiding naar je leven bouwen. En ‘t kan schoon zijn. Dat ziet ze nu. Maar ‘t uitzicht is maar zo uitzichtloos als je leven op dat moment is, beseft ze zom te bewerken.