Henk is nog steeds niet terecht. Heb je hem gezien? Direct contact opnemen met brugwachter Teus, Hinthamerburg 1 in Den Bosch. Graag deze foto delen en verspreiden. Dank!
0 Comments
VRIJ!
Fantastisch, ik kan het nog maar nauwelijks geloven. Sinds vanochtend ben ik weer een vrij man. Deze geweldige boodschap kreeg ik te horen in een klein kamertje van de gevangenis in Vught waar ik werd opgewacht door een boomlange vent. Hij stelde zich voor als Inspecteur Ligthart. ‘Teus,’ zei hij, ‘we kunnen je eindelijk met een gerust hart laten gaan. De hele bende is gisteren opgerold.’ ‘Weet u dat zeker?’ vroeg ik. ‘Is het nu écht afgelopen?’ ‘Niks is zeker, dát is zo zeker als wat, maar we denken ze nu allemaal te hebben.’ Even later werd ik met een politiebusje teruggebracht naar de Hinthamerbrug. ‘Service van de zaak,’ zei de inspecteur, ‘We zijn je wel wat verschuldigd.’ ‘Was er onder de arrestanten soms een vrouw die Dimphy heette?’ vroeg ik. ‘Dat is waar ook!’, riep de inspecteur, ‘ik heb Dimphy moeten beloven dat ik jou de hartelijke groeten zou doen. ‘Wat!’ riep ik uit. Ik kon mijn oren niet geloven. ‘Het zit zo Teus, Dimphy werkt als undercover bij de politie, in het echt heet ze dus helemaal geen Dimphy.’ ‘Hoe dan wel?’ ‘Astrid,’ lachte hij, ‘geweldige vrouw! Maar voor haar veiligheid hou ik het hierbij, ik heb namelijk begrepen dat jij nogal wat rondbazuint op Facebook.’ Vanochtend stond Teus opeens voor mijn neus, onaangekondigd. Hij blijkt al die tijd onschuldig vast te hebben gezeten, slachtoffer van een criminele bende uit Helvoirt. ‘Fijn dat je er bent man!’ perste ik er met moeite uit. Om eerlijk te zijn heeft zijn thuiskomst me nogal overvallen. Goed, wat die man allemaal heeft moeten meemaken gun je je ergste vijand niet. Maar het feit dat hij weer terug is op de Hinthamerbrug ligt me niet lekker. Verwacht hij dat ik meteen mijn spullen pak en weg ben? Dacht het niet. Opgestaan, plaats vergaan!
k droomde van mijn eerste vriendinnetje, Jopie. Ze was leerling-verkoopster bij Jamin aan de Copernicuslaan. Ik vond Jopie prachtig, ze was een klein beetje mollig en om haar heen hing altijd een vleugje vanille. Iedere zondag spraken we met elkaar af. Dan liepen we hand in hand door de stad waarbij geen van beiden een woord zei. Na verloop van tijd begon mijn hand ongemakkelijk te plakken maar Jopie leek daar geen last van te hebben. Met haar vrije hand toverde ze het ene na het andere froufroutje uit haar jaszak tevoorschijn waar ze dan als een hamster kleine hapjes vanaf knaagde. Zo nu en dan voerde ze er mij eentje. ‘Lekker hé? Gisteren bij het uitpakken bleken ze allemaal beschadigd. Zonde, want kapot kunnen we ze niet verkopen.’ Op een onverklaarbare manier waren het altijd de froufroutjes die kapot bij Jamin werden afgeleverd. Als ik haar tenslotte keurig had thuisgebracht stond ze me bij de voordeur toe dat ik haar even kuste. Zodra mijn lippen die van haar raakten proefde ik het; een zoete vanillesmaak.
Dit zag ik vanavond op het NOS JOURNAAL van 20.00 uur
Onderzoeksraad: veiligheid op afstand bestuurde bruggen onvoldoende Wij brugwachters wisten dat natuurlijk al veel langer! Gelukkig wordt momenteel uw veiligheid op de Hinthamerbrug gegarandeerd door sluiswachter Krijn.
Mijn ongeduld groeit! Dag na dag, uur na uur, minuut na minuut, de tijd kruipt voorbij. Wanneer mag ik hier weg? En vooral… wanneer krijg ik Henk weer te zien? Henk! ’s Nachts kijk ik soms uren naar deze foto.
Tip voor de gemeente ’s-Hertogenbosch. Nu het gebied rond sluis 0 binnenkort tóch op de schop gaat is dit misschien een mogelijkheid om weer zeilschepen de stad in te krijgen. Geniaal! De Hinthamerbrug hoeft niet eens open.
Behalve een potje klaverjassen heb ik altijd de schurft gehad aan gezelschapsspelletjes. Toch lijkt het er op of ik de laatste tijd in een levensecht ganzenbord terecht ben gekomen! Van de put naar de cel. En niemand weet me te vertellen hoe lang dat precies gaat duren. Het schijnt dat er nog twee bendeleden voortvluchtig zijn en zolang die niet zijn opgepakt houden ze Simon de P. en mij hier vast. Voor onze veiligheid, heet het. Fijn is wel dat ik nu wat meer vrijheid heb. De deur van mijn cel gaat niet meer op slot en gisteren kregen Simon de P. en ik zelfs een glas bier bij het eten. |
Ik ben Brugwachter Teus. Samen met mijn hond Henk woon en werk ik per 1 april in het brugwachtershuisje aan de Hinthamerbrug - Archieven
September 2021
Categorieën |